kwiecień 2024
P W Ś C P S N
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

XIV Powiatowy Konkurs ,,Znam Jana Pawła II”

REGULAMIN XIV POWIATOWEGO KONKURSU

,,ZNAM JANA PAWŁA II’’

I.ORGANIZATOR
Szkoła Podstawowa Nr 2 w Trzebnicy
ul. 3 Maja 5 55- 100 Trzebnica
e-mail trzebnicasp2@wp.pl
nauczyciel odpowiedzialny:Ewa Dudek, ks.Daniel Jamroży,ks.Jacek Nowak
II.ADRESACI.
Uczniowie klas IV -VI szkoły podstawowej ( po 1 uczniu ze szkoły: szkołę, gdzie funkcjonuje po 4
i więcej oddziałów z danego poziomu może reprezentować 2 uczniów).
III.CELE KONKURSU.

– poszerzenie wiedzy o św. Janie Pawle II

– zainteresowanie osobą św. Jana Pawła II

– pogłębienie wiary i kształtowanie chrześcijańskich postaw na podstawie nauk Jana Pawła II

– pobudzenie uczniów do naśladowania w codziennym życiu św. Jana Pawła II
– doskonalenie umiejętności czytania ze zrozumieniem tekstu

IV.ZAKRES TEMATYCZNY KONKURSU.
BIOGRAFIA św.Jana Pawła II/opracowany skrypt/

V.FORMUŁA PYTAŃ KONKURSOWYCH (test, ilość i rodzaj zadań, inny system itp.)
– pytania otwarte,
– pytania zamknięte,
– prawda- fałsz,
– uzupełnienie luk w tekście,
– krzyżówka,
– dopasowanie w pary,

VI. SPOSÓB PRZEPROWADZENIA KONKURSU – indywidualny
VII.PRZEBIEG KONKURSU, ZASADY UCZESTNICTWA.
Etap powiatowy konkursu odbędzie się:
28 kwietnia 2020 r. o godz. 9.30 w SP 2 w Trzebnicy, aula Szkoły Muzycznej.
Zgłoszenie uczestników do 20 kwietnia 2020 r., pisemnie
na adres szkoły fax: 71/ 312-00-29, email: trzebnicasp2@wp.pl
Karta zgłoszeniowa:
1. NAZWA I ADRES SZKOŁY
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………….
2. IMIĘ I NAZWISKO UCZESTNIKA
………………………………………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………………………
3. IMIĘ I NAZWISKO OPIEKUNA
………………………………………………………………………………………………………………………………….
4. TELEFON KONTAKTOWY
………………………………………………………………………………………………………………………………….
Zgłoszenie uczestnictwa w konkursie (przesłanie na podany adres e-mailowy wypełnionej karty zgłoszenia) jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby konkursu oraz jego promocji, a także na wykorzystanie wizerunku na stronie internetowej organizatorów – zarówno ucznia, jak i nauczyciela prowadzącego
( Na podstawie art. 13 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE. L 2016 Nr 119, str. 1)
VIII.DODATKOWE INFORMACJE:
– Test jednakowy dla wszystkich uczestników zostanie przygotowany przez
Stowarzyszenie Oświatowe Sowa.
– Czas rozwiązania testu – 60 minut.
– Przewodniczącym Komisji Konkursowej jest Organizator Konkursu.
– W skład komisji wchodzą wszyscy nauczyciele religii, obecni podczas konkursu.
– Po zakończeniu testu komisja sprawdza prace i wyłania zwycięzców ( I, II, III, IV, V miejsca)
– nagrody książkowe i dyplomy otrzymują laureaci, pozostali uczestnicy otrzymują dyplomy za udział w konkursie.
Zapraszamy
Ewa Dudek,Ks.Daniel Jamroży,ks,Jacek Nowak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skrypt 2020

Papież Jan Paweł II/1920-2005/

Dzieciństwo i młodość

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Karol Wojtyła został ochrzczony w kościele parafialnym dnia 20 czerwca 1920 roku przez księdza Franciszka Żaka. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu w 1914r.

W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec. Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r., zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat Edmund, brat Karola. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku. Od września 1930 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola Wojtyły. Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem – występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów: żeńskiego im. Michaliny Mościckiej i męskiego im. Marcina Wadowity

Studia

 

14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W pierwszym roku studiów Karol przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie. Czas od października 1938 do lutego 1941 roku to okres wytężonej nauki Karola na studiach, spotkań grupy literackiej, a także tworzenia własnej poezji. Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, po śmierci ojca zatrudnił się więc w zakładach chemicznych Solvay w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z organizacją podziemną „Unia”, powiązaną ze środowiskiem katolickim, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów.
Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie oraz rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu.

Kapłaństwo

 

1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza, 2 listopada neoprezbiter odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda na Wawelu. 15 listopada Karol Wojtyła wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na uczelni Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. W 1948 roku ukończył studia – jednak z powodu braku funduszy na wydanie pracy doktorskiej drukiem nie uzyskał stopnia doktorskiego. Tytuł ten został mu przyznany dopiero w Polsce.
Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Niegowić na okres 7 miesięcy. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. W marcu 1949 roku Karol Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam też założył mieszany chór gregoriański. Nadal często wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą. Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się „wujkiem”.
Po śmierci w roku 1951 kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. W tym okresie dużo uwagi poświęcił także pracy publicystycznej. Dnia 12 grudnia 1953 jego praca Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty.
Karol Wojtyła powrócił do przerwanych obowiązków. Wykładał m.in. w seminariach w Krakowie oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską.

 

Biskupstwo

W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Umbrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych.
30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. W roku 1967 otrzymał tytuł kardynała, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika.
Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 18:44.

 

Wybór Karola Wojtyły – na papieża

 

W niedzielę, 22 października, odbyła się inauguracja pontyfikatu, na którą przybyli goście z całego świata. Podczas hołdu składanego przez kardynałów, nowo obrany papież pochylił się i objął prymasa Wyszyńskiego i nie pozwolił mu uklęknąć przed sobą. W czasie mszy padły wówczas słynne słowa: „Nie lękajcie się!”.

Osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był arcybiskup Stanisław Dziwisz

Herb papieski Jana Pawła II

Dewiza wybrana przez Jana Pawła II brzmiała ,,Totus Tuus ‘’-(Cały twój)

litera M, oznaczająca Maryję

 

W pierwszą swoją pielgrzymkę papież wybrał się do Ameryki Łacińskiej. I już ta pierwsza zagraniczna wizyta okazała się wielkim duszpasterskim „sukcesem” nowej głowy Kościoła. Papież podkreślał fakt, że to właśnie ten rejon zamieszkuje największa liczba katolików na świecie oraz wyraził swoją troskę, jaką darzy zamieszkałych tam wiernych.

Zbliżał się czas pierwszej pielgrzymki do Polski. Papież przyjechał do ojczyzny 2 czerwca 1979 r. na zaproszenie episkopatu. Pielgrzymka zbiegła się w czasie z obchodami 900. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Stanisława. Następcę Piotra zobaczyło wtedy osobiście co najmniej 10 milionów Polaków. Msze święte, które odprawiał, przyciągały tłumy. Kończąc zaś tę na ówczesnym placu Zwycięstwa w Warszawie (obecnie plac Piłsudskiego), wypowiedział pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi, tej ziemi’’

 

Zamach na Jana Pawła II

 

13 maja 1981 roku – w rocznicę objawień fatimskich – na placu św. Piotra Mehmet Ali Agca strzelił do papieża z odległości trzech i pół metra. Szybki transport do Polikliniki im. Agostino Gemellego i natychmiastowa operacja uratowały życie Ojcu Świętemu. Po odzyskaniu przytomności papież przebaczył zamachowcy, a dwa lata później odwiedził go w więzieniu. Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej .
Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała a inna kierowała kula.
Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja podobnie jak I Objawienie Matki Bożej w Fatimie w 1917 roku. Konsekwencją tego zamachu stało się odtąd opancerzenie papamobile – pojazdu, którym poruszał się papież.

Pielgrzymki.

Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. W wielu miejscach, które odwiedził, nigdy przedtem nie postawił stopy żaden papież. Był m.in. pierwszym papieżem, który odwiedził Wielką Brytanię (od roku 1534 Kościół Anglii nie uznaje władzy zwierzchniej Stolicy Apostolskiej), jest też pierwszym w historii papieżem, który odwiedził Biały Dom oraz jest też pierwszym papieżem, który odwiedził Sejm RP. Mimo wielu zabiegów nie udało mu się jednak odbyć pielgrzymki do Rosji. Do Polski Jan Paweł II odbył 8 pielgrzymek.

Papież młodych

Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 roku, który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia1985 r. zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego zlotu, organizowanego w różnych miejscach na świecie (w Polsce w Częstochowie w 1991 roku).
Od 1993 r. 11 lutego każdego roku w innym sanktuarium maryjnym i na innym kontynencie, z inicjatywy Jana Pawła II obchodzony jest Światowy Dzień Chorego. 13 maja 1992 papież ustanowił Światowy Dzień Chorego Ojciec Święty doskonale rozumiał kim dla niego i dla Kościoła są ludzie chorzy i cierpiący. W 1997 r. w Zakopanem Jan Paweł II powiedział: „Cierpienie przeżywane z Chrystusem jest najcenniejszym darem i najskuteczniejszą pomocą w apostolstwie”. Jan Paweł II był bardzo blisko ludzi chorych i cierpiących, gdyż nie tylko rozumiał jaki jest sens cierpienia, ale także sam naznaczony był chorobą i cierpieniem. Jan Paweł II jest pierwszym papieżem, którego choroba i cierpienie nie były ukrywane.
Od 1997 r. 2 lutego w uroczystość Ofiarowania Pańskiego, z inicjatywy Jana Pawła II obchodzony jest Dzień Życia Konsekrowanego.13 grudnia 1994 r. w roku rodziny Jan Paweł II napisał List do dzieci.

 

 

Święty Jan Paweł II – inicjator i patron Światowych Dni Młodzieży

Od początku trwania pontyfikatu (1978-2005) św. Jan Paweł II szczególną troską otaczał młodych. Geneza Światowych Dni Młodzieży sięga Niedzieli Palmowej roku 1984, kiedy odbył się Nadzwyczajny Jubileusz Odkupienia. Tydzień później, 22 kwietnia, Jan Paweł II przekazał młodzieży Krzyż Roku Świętego, który do dziś jest symbolem ŚDM.

Oficjalnie datę 20 grudnia 1985 uznaje się za dzień ustanowienia Światowych Dni Młodzieży. Wtedy właśnie Jan Paweł II na spotkaniu opłatkowym wyraził pragnienie, by Światowe Dni Młodzieży odbywały się regularnie co roku w Niedzielę Palmową jako spotkanie diecezjalne, a co dwa lub trzy lata w wyznaczonym prze niego miejscy jako spotkanie międzynarodowe.

Gdybyśmy, w jednym zdaniu odpowiedzieć na pytanie co znaczy Światowy Dzień Młodzieży na podstawie wypowiedzi Jana Pawła II, można wybrać słowa z Jego homilii: „«Dzień Młodzieży» znaczy wyjście na spotkanie Boga”.

Światowe Dni Młodzieży to wielkie międzynarodowe spotkania młodych całego świata, którzy razem ze swoimi katechetami, duszpasterzami, biskupami i papieżem gromadzą się w jednym miejscu, by wyznać wiarę w Jezusa Chrystusa. Celem organizowanych Dni jest przeżycie wielkiej wspólnoty Kościoła Powszechnego, słuchanie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów Pokuty i Eucharystii oraz radosne głoszenie Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela.

Nauczanie

Najbardziej widocznym aspektem działalności Jana Pawła II było jego nauczanie w 14 encyklikach, 14 adhortacjach ponad 40 listach apostolskich oraz kilkuset orędziach (m.in. na Światowe Dni Młodzieży, Światowy Dzień Pokoju, Światowy Dzień Chorych, Wielki Post oraz świątecznych Urbi et Orbi- Miastu i Światu/uroczyste błogosławieństwo papieskie wygłaszane z balkonu Bazyliki Świętego Piotra w ważnych dla Kościoła okolicznościach oraz świętach (na Boże Narodzenie oraz Wielkanoc/

 

 

 

Choroba i śmierć

 

Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona.. Zmarł 2 kwietnia 2005 r. o godzinie 21:37, po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego oraz dwa dni przed świętem Zwiastowania NMP ,w 9665 dniu swojego pontyfikatu. Odszedł po dwóch dniach cierpienia, podczas których nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu. Podkreśla się, że papież do ostatnich chwil był przytomny. Uczestniczył jeszcze we mszy, odprawianej już w liturgii ze Święta Bożego Miłosierdzia (wigilia), przyjmując eucharystię i po raz drugi sakrament chorych. Umierał trzymając za rękę swojego osobistego sekretarza, arcybiskupa Stanisława Dziwisza, wypowiedział słowo amen. 7 kwietnia 2005 został opublikowany testament Jana Pawła II.

 

Pogrzeb

 

Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył, kardynał Joseph Ratzinger, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem „Ioannes Paulus II 1920-2005”, jest spełnieniem zapisu z testamentu, który mówił o „prostym grobie w ziemi”. Grobowiec Jana Pawła II znajdował się w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji znajduje się grobowiec św. Piotra.. W Grotach Watykańskich trumnę złożono w drugiej, cynkowej, którą szczelnie zalutowano, a tę w trzeciej, wykonanej z drewna orzechowego. Do trumny został włożony woreczek z medalami wybitymi w czasie pontyfikatu Jana Pawła II oraz umieszczony w ołowianym pojemniku akt, który zawiera najważniejsze fakty z okresu jego pontyfikatu. Trumny zostały opatrzone watykańskimi pieczęciami. W złożeniu trumny uczestniczyli jedynie najbliżsi współpracownicy papieża, arcybiskupi Stanisław Dziwisz i Piero Marini

Jan Paweł Wielki

 

Po śmierci papieża, wielu duchownych przedstawicieli Watykanu, a także wielu wiernych oraz w mass-mediach zaczęto dodawać mu nowy przydomek nazywając go Janem Pawłem Wielkim. Tylko trzech papieży w historii kościoła katolickiego nosiło taki przydomek. Przydomek ten pojawił się m.in. w homilii wygłoszonej przez kardynała Angelo Sodano oraz w publikacjach Tygodnika Powszechnego. Również nowy papież, Benedykt XVI, rozpoczął swoje wystąpienie od słów: „Po wielkim papieżu Janie Pawle II…”. Wyraz temu daje często, kiedy wspomina Jana Pawła II.

Następca Jana Pawła II

Następcą Jana Pawła II został niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, który przyjął imię Benedykta XVI.

Proces beatyfikacyjny

 

13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługiwał tytuł Sługi Bożego. Formalne rozpoczęcie procesu jest zapowiedziane na 28 czerwca 2005 r.

Beatyfikacja Jana Pawła II

 

Beatyfikacja Jana Pawła II odbyła się 1 maja 2011 r. w Rzymie. Uroczystość wyniesienia Jana Pawła II na ołtarze przypadła w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, święta ustanowionego przez papieża Polaka. Zmarł on 2 kwietnia 2005 roku, w wigilię tej uroczystości
Benedykt XVI osobiście przewodniczył beatyfikacji Jana Pawła II -1 maja na Placu świętego Piotra. Była to pierwsza beatyfikacja, jakiej dokonał Benedykt XVI.
Ma to bardzo istotne znaczenie i stanowi odstępstwo od zasady, wprowadzonej przez papieża na początku jego pontyfikatu. Benedykt XVI zrezygnował z przewodniczenia uroczystościom beatyfikacyjnym powierzając to zadanie swym delegatom i dokonuje wyłącznie kanonizacji.
Benedykt XVI wyraził zgodę na ogłoszenie dekretu o uznaniu cudu za wstawiennictwem Jana Pawła II, co formalnie kończy proces beatyfikacyjny polskiego papieża. Benedykt XVI zgodził się na promulgację, czyli ogłoszenie dekretu, uznającego niewytłumaczalny z medycznego punktu widzenia cud wyzdrowienia francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre z zaawansowanej choroby Parkinsona.
Po beatyfikacji Ciało Jana Pawła II zostało przeniesione z Grot Watykańskich do kaplicy św. Sebastiana.

 

Kanonizacja Jana Pawła II -Święty całego świata

 

Uroczystość kanonizacyjna odbyła się 27 kwietnia 2014 r. na placu św. Piotra w Rzymie, w Święto Bożego Miłosierdzia. Uroczystość kanonizacyjna była niezwykle podniosła. Ojciec Święty Franciszek, ogłosił Jana Pawła II i Jana XXIII nowymi świętymi Kościoła katolickiego. W homilii podczas Mszy św. na Placu św. Piotra mocno wybrzmiały słowa papieża Franciszka: św. Jan Paweł II był papieżem rodziny. „Kiedyś sam tak powiedział, że chciałby zostać zapamiętany jako papież rodziny”. Do procesu kanonizacyjnego wybrano cud za wstawiennictwem Jana Pawła II –uzdrowienie kobiety z Kostaryki ,z groźnego tętniaka mózgu . Liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II obchodzimy -22 października

Związki Jana Pawła II z Trzebnicą

 

Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową w dniu 16 października 1978 r. na zawsze wpisał się w powojenne dzieje Trzebnicy. Kard. Karol Wojtyła wielokrotnie zatrzymywał się w Trzebnicy przy okazji oficjalnych wizyt we Wrocławiu. Brał udział w obradach Komisji Duszpasterskiej Episkopatu Polski w sierpniu 1965 r. W pierwszym dniu obrad przewodniczył wieczornej Mszy św. w bazylice, którą też w następnych dniach odwiedzał. Był obecny w Trzebnicy 16 października 1966 r. podczas milenijnych uroczystości Chrztu Polski. Pojawił się również jako nowo mianowany kardynał z racji 700-lecia kanonizacji św. Jadwigi Śląskiej. Następna wizyta ks. kardynała w Trzebnicy miała miejsce w czerwcu 1969 r. podczas obrad Komisji Duszpasterskiej EP, podobnie w maju 1974 r. 16 października 1974 r. Kardynał przemawiał w rozgłośni Radia Watykańskiego z okazji 800-lecia urodzin św. Jadwigi Śląskiej 0raz 600-lecia królowej Jadwigi z Wawelu. Tak więc więź łącząca papieża Jana Pawła II z Trzebnicą i ze św. Jadwigą Śląską nie narodziła się w pamiętnej chwili wyboru ks. kardynała Karola Wojtyły na Biskupa Rzymu. Istniała ona juz od dawna, a w dniu 16 października 1978r. została utrwalona wieczna pieczęcią Bożej Opatrzności. Odtąd każdego roku uroczystości ku czci św. Jadwigi mają szczególny akcent papieski. Papież w czasie pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny zwracając się do mieszkańców Dolnego Śląska obecnych na Jasnej Górze w dniu 3 czerwca 1979r. powiedział „Opatrzność Boża w swoich niewypowiedzianych zrządzeniach wybrała dzień 16 października 1978roku jako dzień przełomowy w moim życiu. W dniu 16 października Kościół w Polsce czci św. Jadwigę Śląską. I dlatego też poczytuję sobie za mój szczególny obowiązek złożyć dzisiaj na ręce Kościoła w Polsce, na ręce Metropolity Wrocławskiego, wotum dla tej Świętej, która jako patronka sąsiadujących Narodów, jest również patronką dnia wyboru pierwszego Polaka na stolicę Piotrową”. Ofiarowany dla Trzebnicy przez Papieża kielich mszalny i świeca zostały oficjalnie przekazane sanktuarium w dniu 14 października 1979 r. Dwa dni później , w pierwszą rocznicę wyboru, Jan Paweł II wysłał specjalny list do abpa Henryka Gulbinowicza, w którym powtórzył myśli wypowiedziane na Jasnej Górze. Trzebnica uczciła tę rocznicę ufundowaniem tablicy pamiątkowej z podobizną Papieża wykonaną z brązu. Znajduje się ona w pobliżu sarkofagu św. Jadwigi. Podczas drugiego pobytu Papieża w Ojczyźnie, Jego kazanie we Wrocławiu w dniu 21 czerwca 1983 r. było poświęcone św. Jadwidze Śląskiej. Dnia 26 kwietnia 1985 r. Jan Paweł II przyjął w Watykanie śp. ks. Wawrzyńca Bochenka, z pielgrzymami z Trzebnicy, którzy ofiarowali Mu figurę św. Jadwigi z drewna lipowego, wyrzeźbioną przez Krzysztofa Lewczuka. Jesienią 1985r. w Muzeum Kultu św. Jadwigi przygotowano ciekawą ekspozycję pt: „Papież Pielgrzym”. Ks. Wawrzyniec Bochenek rozpoczął starania o postawienie w Trzebnicy pomnika ku czci Jana Pawła II. Ta myśl została zrealizowana już po śmierci ks. Bochenka. Dnia 13 października 1996r. został odsłonięty i poświęcony w Trzebnicy pierwszy pomnik Papieża Polaka na Dolnym Śląsku. Zaraz po beatyfikacji polskiego papieża rozpoczęły się starania o sprowadzenie relikwii Jana Pawła II do Trzebnicy. Relikwie krwi błogosławionego Jana Pawła II zostały przekazane Salwatorianom przez kardynała Stanisława Dziwisza. W niedzielę 16 października 2011r., w rocznicę wyboru kardynała Wojtyły na papieża uroczyście wprowadzono relikwie do Bazyliki Mniejszej w Trzebnicy, w czasie głównej Mszy odpustowej ku czci św. Jadwigi. Po Mszy św. odbyła się procesja eucharystyczna ulicami miasta z relikwiami św. Jadwigi i bł. Jana Pawła II. Tym samym Trzebnica dołączyła do 70 kościołów i kaplic w Polsce które mogą się już poszczycić posiadaniem relikwii bł. Jana Pawła II. To jedna z form rozwijającego się kultu nowego błogosławionego. W sobotę, 22 października 2011 po raz pierwszy Kościół wspominał Go w liturgii jako błogosławionego.

Skrypt opracowano na podstawie;
– A. Tornielli, Santo subito. Tajemnice świętości Jana Pawła II, Kraków 2009
– Totus Tuus, Miesięcznik Postulacji do spraw beatyfikacji i kanonizacji Sługi Bożego Jana Pawła II, numer specjalny
– List, Wielki Janie Pawle co z nami będzie?, 5/05, s. 17 – 26
– www.wiara.pl
www.opoka.pl/

  1. Rowicki ,,Czy papież chodził w spodniach?’’s.68-69

Ks. A. Kiełbasa SDS w http://www.naszaniedziela.org/artykul/102399/nd/Zwiazki-Jana-Pawla-II-z-Trzebnica